15/2/12

Η "Φήμη" του readathon (Daniel Kehlmann)





Και τώρα που το readathon στο doneverreadme έλαβε επισήμως τέλος, μπορώ να πω τη γνώμη μου, τόσο για το βιβλίο, όσο και για την ίδια τη διαδικασία.



 Η «Φήμη» του Ντάνιελ Κέλμαν είναι ένα πολύ χαλαρά δεμένο σπονδυλωτό μυθιστόρημα που αποτελείται από 9 διηγήματα. Ο ιστός που τα δένει είναι πολύ σχετικός, μας αποκαλύπτεται μόνο στο τέλος και η αλήθεια είναι πως δεν πείθει και ιδιαίτερα. Πάντως κάποια από τα κομμάτια- διηγήματα είναι εξαιρετικά δυνατά, όπως αυτό που μια συγγραφέας χάνεται σε μια ξένη χώρα που δεν ξέρει τη γλώσσα, χωρίς λεφτά, χωρίς τρόπο επικοινωνίας και τελικά υποτάσσεται στη μοίρα της. Ή εκείνο που κάποιος βρίσκεται ξαφνικά, εντελώς ξαφνικά, έξω από τη ζωή του, ένας άλλος έχει πάρει τη θέση του και παρ’ όλο που ως τώρα δεν την πολυυπολόγιζε, τώρα τη θέλει πίσω. Περισσότερο από ένα παιχνίδι φήμης, τα διηγήματα του Κέλμαν είναι ένα παιχνίδι ταυτότητας, πού είσαι, πού πηγαίνεις, αν αυτό που είσαι είναι μια τυχαιότητα εύκολα ανατρεπόμενη, αν αυτό που είσαι δεν είναι η ζωή σου αλλά η φαντασία κάποιου και ούτω καθ’ εξής. Ενδιάμεσα παρεμβάλλονται και δυο τρία πραγματικά κακά κείμενα, που δεν θα με ένοιαζε καθόλου κι αν δεν τα είχα ποτέ διαβάσει. Εν ολίγοις, η γνώμη μου είναι πως πρόκειται για ένα μέτριο βιβλίο, πιθανώς βεβιασμένο στην έκδοση για να «εκμεταλλευτεί» την νεοαποκτηθείσα φήμη του Κέλμαν από τα άλλα του βιβλία.



Τώρα για το readathon, αυτό που με ξένισε στη διαδικασία ήταν ο χρόνος που χρειάστηκε για να ολοκληρωθεί, με έβγαλε τελείως εκτός ρυθμού και εν μέρει φταίει και για την χλιαρή σχέση μου με το βιβλίο. Από την άλλη, έχει την πλάκα του να συζητάς για ένα βιβλίο που ξέρεις πως όλοι οι συνομιλητές έχουν διαβάσει, που δεν υπάρχει περίπτωση να κατηγορηθείς για spoiler, που μπορείς να εκφράσεις ελεύθερα την άποψή σου. Εάν επρόκειτο για ένα σημαντικό, και όχι για ένα μέτριο βιβλίο, τότε αυτή η συνδιαλλαγή κεφάλαιο κεφάλαιο θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρουσα και σημαντική. Τώρα ίσως να ήταν απλά ένα ζέσταμα για ένα μεγαλύτερο εγχείρημα.  


Υ.Γ. Η φωτό είναι από το http://emeraldcity-dorothy.blogspot.com/


"Η φήμη", Ντάνιελ Κέλμαν, μετ. Κώστας Κοσμάς, εκδ. Καστανιώτη, 2009, σελ. 176

1 σχόλιο: